فقدان مهارت ربات تا حدودی به خاطر گیره‌های مصنوعی است که حس لامسه ظریف نوک انگشت انسان را برای هدایت دست‌ها هنگام برخورد با اجسام ندارند.
دانشمندان آزمایشگاه رباتیک بریستول در انگلستان، نوک انگشت بسیار حساسی را با کمک فناوری چاپ سه‌بعدی و با استفاده از حسگرهایی به اندازه سنجاق مشابه پاپیلاهای پوست انسان ابداع کرده‌اند.
پروفسور ناثان لپورا، دانشمند دانشگاه بریستول گفت: «پژوهش ما به کشف این موضوع کمک می‌کند که ساختار درونی پیچیده پوست انسان چگونه حس لامسه را به وجود می‌آورد.»
وی افزود: «این یک پیشرفت هیجان‌انگیز در زمینه رباتیک نرم به شمار می‌رود که چاپ سه‌بعدی پوست دارای قابلیت لامسه را ممکن می‌سازد و می‌تواند ربات‌هایی ایجاد کند که ماهرتر هستند یا با فراهم کردن حس لامسه داخلی برای آن‌ها، عملکرد دست‌های مصنوعی را به طور قابل‌توجهی بهبود ببخشد.»
پاپیلاها، بین لایه‌های اپیدرمی خارجی و لایه‌های داخلی پوست انسان یافته می‌شوند. پاپیلاهای ربات، با چاپگرهای سه‌بعدی پیشرفته‌ای ساخته شده‌اند که می‌توانند مواد نرم و سفت را با یکدیگر ترکیب کنند تا ساختارهای پیچیده‌ای مانند همتایان زیستی آن‌ها را به وجود بیاورند.
به رغم وجود چنین پیشرفتی، پوست رباتیک هنوز نسبت به جزئیات حساس نیست. عصب‌های حسی انسان، سیگنال‌هایی را از پایانه‌های عصبی گوناگون موسوم به مکانوریسپتورها منتقل می‌کنند که منعکس‌کننده فشار و شکل تماس هستند. به گفته لپورا، نوک انگشت ساخته‌شده با تکنولوژی پرینتر سه‌بعدی قادر به تولید سیگنال‌های عصبی مصنوعی مشابه با نمونه واقعی است.
منبع: ایسنا
